سیستم اعلام حریق چیست؟

سیستم یا دستگاه اعلام حریق به مجموعه ای از تجهیزات آتش نشانی که هماهنگ با هم جهت خبر دادن و آشکارسازی وقوع حریق در محیط سازمان یا هر مکان دیگر عمل می کنند، گفته می شود. از جمله خدمات قابل ارائه توسط هایپر صنعت فامکو در کنار فروش تجهیزات اعلام حریق، طراحی انواع سیستم اعلام حریق و همچنین نصب و اجرای سیستم اعلام حریق می باشد.

انواع سیستم اعلام حریق

ابتدا باید بیان کنیم که سیستم اعلام کننده حریق از نظر نحوه آغاز به دو صورت دستی و خودکار وجود دارد:

1. سیستم اعلام حریق دستی: سیستم اعلام حریق دستی سیستمی است که شامل کاشف خودکار نیست و هشدار فقط از طریق دست توسط انسان آغاز می شود. در واقع سیستم اعلام حریق دستی بدون اپراتور کارایی ندارد. تمام ساختمان هایی که سیستم اعلام حریق خودکار دارند الزاما باید سیستم اعلام حریق دستی هم داشته باشند.
2. سیستم اعلام حریق اتومات (خودکار): سیستم اعلام حریق اتومات سیستمی است که دارای یک سری حسگر است که به یک یا چند محصول حریق حساس هستند و در صورت حس کردن آن ها به صورت خودکار فعال می شوند. سیستم اعلام حریق خودکار شامل دو سیستم موضعی و مرکزی نیز می باشد.
   • سیستم اعلام حریق اتومات موضعی (انفرادی): به این صورت است که بر روی آشکارساز ها آژیر هشدار نصب شده است. کاشف های موضعی باید دارای طول عمر ۵ سال و باتری مناسب جهت استفاده باشند.
   • سیستم اعلام حریق خودکار مرکزی: دارای پنل مرکزی هستند و آشکارساز ها سیگنال را به پنل و پنل به آژیر ها و غیره می رساند.

اجزای سیستم اعلام حریق آتش نشانی

1. کنترل پنل اعلام حریق (FACP): واحد کنترل اعلام حریق، مرکز فرماندهی سیستم اعلام حریق و یا قلب سیستم محسوب می شود و بر اطلاعات ورودی و خروجی و یک پارچگی سیستم نظارت دارد و آن ها را کنترل می کند.
2. منبع تغذیه اصلی سیستم اعلام حریق: منبع تغذیه اصلی که با جریان متناوب برق شهری شروع به کار می کند معمولا ۱۲۰ تا ۲۴۰ ولتی است.
3. منبع تغذیه ثانویه (پشتیبان) سیستم اعلام حریق: برای تامین برق مورد نیاز شامل باتری یا انواع منبع تغذیه اضطراری مثل ژنراتور می باشد. در مواقعی که منبع تغذیه اصلی دچار مشکل شود منبع تغذیه ثانویه وارد مدار می شود. باتری های کنترل پنل معمولا ۲ عدد هستند که یا درون کنترل پنل اصلی سیستم اعلام حریق و یا بیرون از آن، در جعبه باتری قرار می گیرند.
4. دستگاه های آغاز کننده سیستم اعلام حریق: ورودی های واحد کنترل محسوب می شوند. هر دو حالت اتوماتیک و یا دستی آن ها در بازار موجود است. به طور مثال دستگاه های آغاز کننده سیستم اعلام حریق شامل شستی اعلام حریق، دتکتور دودی اعلام حریق، دتکتور حرارتی، دتکتور گازی، دتکتور شعله و دتکتور ترکیبی می شوند. که هر کدام از آن ها نیز به انواع مختلف تقسیم بندی می شوند.
5. دستگاه های اطلاع رسانی سیستم اعلام حریق: این دستگاه ها از انرژی منبع انرژی استفاده می کنند تا خبر حریق (اعلام حریق) را به افراد و ساکنین بدهند. دستگاه های اعلام حریق شامل لامپ چشمک زن، ریموت اندیکاتور (چراغ نور بارق)، آژیر های الکترومکانیکی و الکتریکی، زنگ و بلندگو یا ترکیبی از آن ها نیز می باشد.
6. رابط های ایمنی ساختمان سیستم اعلام حریق: با تاثیر گذاری بر روی گزینه هایی مثل جریان هوا، نور، کنترل فرآیند موجب می شود سیستم اعلام حریق قسمت هایی از محیط را کنترل کند. مثل باز و بسته کردن درب های اضطراری و غیره.
7. تکرار کننده سیستم اعلام حریق: پنل یا دستگاه تکرار کننده سیستم اعلام حریق کلیه عملیاتی که در سیستم اعلام حریق ایجاد می شود و روی دستگاه کنترل اصلی نمایش داده می شود را تکرار و محل آتش سوزی و یا خطوط معیوب را به طور دقیق مشخص می کند و امکان کنترل و بازرسی کل سیستم را فراهم می آورد. این دستگاه جهت مانیتورینگ و نمایش وضعیت پنل اصلی اعلام حریق در مکانی دیگر است که نشان دهنده وضعیت عادی، خطا ها و حریق های سیستم است. این دستگاه فقط کاربرد نظارتی دارد.